Enn er meira mark at
of hjǫrtinn Eirþyrni, er stendr á
Valhǫll ok bítr af limum þess trés,
en af hornum hans verðr svá mikill
dropi at niðr kemr í Hvergelmi, en
þaðan af falla ár þær er svá heita:
Síð, Víð, Sekin, Ekin, Svǫl, Gunnþró,
Fjǫrm, Fimbulþul, Gipul, Gǫpul,
Gǫmul, Geirvimul, þessar falla um
ásabygðir. Þessar eru enn nefndar:
Þyn, Vin, Þǫll, Bǫll, Gráð, Gunnþráin,
Nýt, Nǫt, Nǫnn, Hrǫnn, Vína, Veg,
Svinn, Þjóðnuma. |
Ancora più notevole è il cervo
Eikþyrnir: anche lui si trova
in
Valhǫll e bruca i rami
dell'albero. Dalle sue corna
stillano tantissime gocce che
cadono in
Hvergelmir e da qui nascono i
fiumi che così si chiamano:
Síð,
Víð,
Sekin,
Ekin,
Svǫl,
Gunnþrá,
Fjǫrm,
Fimbulþul,
Gipul,
Gǫpul,
Gǫmul,
Geirvimul. Questi ultimi
scorrono attorno alla dimora degli
Æsir. Si annoverano ancora
questi:
Þyn,
Vin,
Þǫll,
Hǫll,
Gráð,
Gunnþráin,
Nýt,
Nǫt,
Nǫnn,
Hrǫnn,
Vína,
Vegsvinn,
Þjóðnuma. |